Co to jest art. 13 unijnej dyrektywy o prawach autorskich?

Wydawcy europejscy również popierają tę kwestię . 15 kwietnia 2019 r. European Magazine Media Association (EMMA), European Newspaper Publishers' Association (ENPA), European Publishers' Council (EPC) i News Media Europe (NME) wydały wspólne oświadczenie. Z zadowoleniem przyjęli w nim głosowanie w Radzie Europejskiej i wezwali do szybkiego wdrożenia dyrektywy na szczeblu krajowym. Christian Van Thillo, przewodniczący EPC, powiedział: „Ta ważna reforma pomoże dostosować system praw autorskich UE do ery cyfrowej bez tłumienia innowacji cyfrowych”.

Rola przemysłu rozrywkowego

Jeśli chodzi o pytanie o to, co to jest art. 13 i kto jest za tym, warto wspomnieć również o branży rozrywkowej . Piosenkarze tacy jak Paul McCartney i filmowcy tacy jak Mike Leigh również zdecydowanie popierają artykuł 13.

Co więcej, w liście do Guardiana z 2 lipca 2018 r. grupa brytyjskich liderów branży muzycznej przekonywała, że ​​dyrektywa nie dotyczy cenzury, ale wsparcia dla twórców i użytkowników, „o prawach autorskich, a konkretnie o prawach twórców w porównaniu z gigantami internetowymi i czy internet funkcjonuje jako uczciwy i wydajny rynek”.

Ale nie wszyscy zgadzają się z tymi pozytywnymi ocenami.

Kto jest przeciw artykułowi 13?

Julia Reda , niemiecka eurodeputowana z Partii Piratów, powtórzyła obawy wielu obserwatorów, gdy napisała na Twitterze „Ciemne dni dla wolności” po głosowaniu w Parlamencie Europejskim na podstawie art.

W rzeczywistości w okresie poprzedzającym głosowanie było dużo opozycji. „Karząc gigantów technologicznych, UE uczyniła internet gorszym dla wszystkich” – napisał felietonista Guardian James Ball we wrześniu 2018 roku.

Jim Killock, dyrektor wykonawczy brytyjskiej Open Rights Group, poszedł jeszcze dalej w artykule dla The Independent , twierdząc, że jeśli dyrektywa zostanie wdrożona, „zmieni oblicze internetu na zawsze, z otwartej platformy w miejsce, w którym wszystko można usunąć bez ostrzeżenia.”

Pionier Internetu Tim Berners-Lee i założyciel Wikipedii Jimmy Wales sprzeciwili się dyrektywie z podobnych powodów. Włoska Wikipedia faktycznie zablokowała czytelnikom swoje strony na początku lipca 2018 roku w proteście przeciwko nowemu prawu autorskiemu .

Co więcej, Google News zagroził wycofaniem się z UE w ogóle! Może to być, ale nie musi być próba ostrej gry w celu uzyskania lepszych stosunków z Komisją Europejską.

Zwykli ludzie też są źli. W rzeczywistości w dniach poprzedzających głosowanie na ulice wyszło 200 tys. Niemców, aby zaprotestować przeciwko dyrektywie.

Co mówią media społecznościowe?

Nowa dyrektywa o prawach autorskich prawdopodobnie wpłynie również na platformy mediów społecznościowych . Oczywiście użytkownicy Facebooka i Instagrama mają wiele do powiedzenia na temat rzekomego unijnego zakazu korzystania z memów .

Na Facebooku grupa memów zgodnych z art. 13 UE ma obecnie ponad 12 100 polubień . Grupa chce „udowodnić, że nasza społeczność internetowa jest tak silna, że ​​nadal możemy cieszyć się wysokiej klasy memami i żartami bez naruszania artykułu 13.”.

Ta „zgodna z UE” strona z memami jest jeszcze bardziej popularna i ma 20 000 polubień . Przekomarzanie się jest silne w tej grupie, która również znalazła sposób na zarabianie na memach z artykułu 13 – poprzez sprzedaż markowych towarów!

Na Instagramie wyszukiwanie hashtagów #article13 17 kwietnia 2019 r. wygenerowało aż 45 685 postów . Jak zapewne podejrzewasz, zdecydowana większość to memy. „JEŚLI UTWORZYMY MEM Z ARTYKUŁU 13, MUSZĄ ZAKAZOWAĆ ARTYKUŁ 13”, jak mówi najbardziej przychylny komentarz do filmu na YouTube magazynu Wired na temat artykułu 13 .

Odnosi się to do potencjalnie daleko idących implikacji art. 13 i prowadzi nas do:

Jak nowa dyrektywa o prawie autorskim wpłynie na Internet?

Najbardziej namacalnym efektem będzie zwiększone wykorzystanie filtrów praw autorskich na stronach internetowych. Technologia już istnieje. W rzeczywistości YouTube używa własnego filtra o nazwie Content ID od ponad dekady.

Jest jednak pewien problem:

To drogie – zwłaszcza dla mniejszych firm, które chroni artykuł 13.

Teoretycznie dyrektywa ma na celu zmuszenie gigantów technologicznych do płacenia sprawiedliwej części mniejszym firmom. A jednak może faktycznie wyświadczyć temu pierwszemu przysługę, jednocześnie podnosząc barierę wejścia dla małego faceta. „ W świecie post-artykułu 13 ”, pisze Gian Volpicelli dla Wired , „chcesz być firmą sprzedającą przesyłane pliki”.

Co w tym przypadku oznacza Alphabet , właściciela serwisu YouTube. Firma spodziewa się ogromnej gratki ze sprzedaży filtrów chronionych prawami autorskimi na stronach internetowych. Giganci technologiczni mogli sobie na to z łatwością pozwolić – z drobnej gotówki. To małe firmy będą walczyć.

Chociaż potencjalny koszt finansowy wdrożenia art. 11 i art. 13 jest poważnym problemem, istnieją również względy etyczne . Czy powszechne stosowanie tych nowych filtrów oznacza koniec wolności słowa w Internecie? Czy „katastrofalnie schrzani sposób, w jaki korzystamy z Internetu?”

Grupa zajmująca się prawami online EFF z pewnością tak uważa: „Filtry poddadzą wszystkie wiadomości każdego Europejczyka przechwyceniu i arbitralnej cenzurze, jeśli algorytm czarnej skrzynki uzna, że ​​ich tekst, zdjęcia, dźwięki lub filmy pasują do znanego dzieła chronionego prawem autorskim”.

W nieco bardziej ostrożny sposób, The Economist sugeruje, że „szkody uboczne” mogą być prawdopodobne, powołując się na przypadek GitHub – internetowego repozytorium kodu – który obawia się, że kod komputerowy o otwartym kodzie źródłowym hostowany na jego stronie może nie zadziałać na nowe filtry.

Rodzi to kolejny problem:

Mianowicie – że filtr nie może stwierdzić, czy coś jest używane w sposób sarkastyczny, czy nie . Dlatego wiele osób obawia się, że memy mogą stać się dodatkowymi szkodami.

Cóż, szybko się to nasiliło!

Jakie są geopolityczne konsekwencje artykułu 13?

A czy artykuł 13 ma wpływ na Stany Zjednoczone ?

„Jednym z rezultatów może być jeszcze większe „geogrodzenie”, w wyniku którego internet ulega rozdrobnieniu wzdłuż linii geograficznych”, stwierdza The Economist . Surowe ograniczenia online już istnieją w miejscach takich jak Chiny (które zakazały Facebooka), Rosja ( która rozważała krótkie odłączenie się od Internetu ) i Korea Północna (która ma własną wersję Internetu).

Teraz wprowadzenie nowej dyrektywy UE odróżni bardziej uregulowany europejski Internet od jego w dużej mierze anarchicznego odpowiednika w Ameryce Północnej . „Nadszedł czas, aby porozmawiać o internecie w liczbie mnogiej”, pisze Casey Newton dla The Verge . „A żeby się poruszać, możesz po prostu potrzebować paszportu”.

W jeszcze bardziej złowieszczym tonie niektórzy komentatorzy obawiają się, że artykuł 13 jest „przyszłym projektem Internetu”, który we właściwym czasie może służyć jako szablon dla podobnych przepisów w USA .

Zawiadomienia o śmierci internetu mogą być jednak przedwczesne. To bardzo wczesne dni i będziemy musieli poczekać i zobaczyć, jak się sprawy potoczą.

A na to słowo ostrzeżenia:

Zatoczyliśmy pełne koło w tej dyskusji na temat tego, czym jest Artykuł 13 . Ten kontrowersyjny akt prawny UE ma zostać wdrożony przez rządy państw członkowskich UE do 2021 r. i ma pewne dalekosiężne implikacje. W ciągu najbliższych dwóch lat może się wiele wydarzyć – więc obserwujcie tę przestrzeń.